Vakantie in Domburg

Ik wil nooit meer weg!

Het was weer tijd voor ons jaarlijkse weekeindje weg zonder kinderen! Wat mij betreft zijn dat altijd de beste weekeindjes. Wandelen in ons eigen tempo, eten zonder anderen te hoeven voeren, een boekje lezen zonder mensen uit elkaar te hoeven trekken. Heerlijk!
Dit keer gingen we naar Domburg. Zeeland is een favoriete vakantiebestemming voor ons. We zijn al eens met het hele gezin in Cadzand en in Bruinisse geweest. En een paar jaar geleden ook naar Burgh - Haamstede. Toen we twee jaar geleden met de kinderen ook in Zeeland waren, maakten we toen ook een wandeling door Domburg en langs de Manteling. We vonden dat toen erg mooi, maar konden er met de kinderen niet echt van genieten. Dus we besloten dit jaar om eens zonder kinderen terug te gaan en lekker te genieten.

Vrijdag

De eerste dag hebben we eerst kinderen gedropt bij verschillende groot-ouders en reden daarna door naar Domburg. We hadden een appartementje gehuurd aan de Nehalenniaweg, echt pal achter de duinen. In de middag hebben we nog een korte wandeling over het strand en langs de duinen gemaakt. Ook kochten we nog wat ansichtkaartjes om naar de Opa's en Oma's te sturen die op de kinderen pasten. Die zouden dan de volgende dag meteen aankomen.
In de avond gingen we uit eten bij de VisBar, een heerlijk visrestaurant. We hebben ons heerlijk laten gaan met een lekker stukje vis voor ons beiden. En natuurlijk heerlijke conversatie!

Het strand bij Domburg. 

Zaterdag

Zaterdag gingen we naar Middelburg om wat te winkelen en te genieten van de mooie, oude stad. Sander kocht nog Amon Ra in Spellenwinkel De Burcht. En in de Kite Gallery heeft Sander nog een mooi geribbeld werpballetje gekocht. Vijf jaar geleden deed hij dat ook, toen kocht hij een groene, die we sindsdien altijd kwijtraken tussen bomen. Dus nu hebben we een neon-rode gekocht.

In boekenwinkel de DRVKKERIJ hebben we ook nog een tijdje rondgeneusd en ik heb daar een prachtige, hardcover, geannoteerde verzameling van een aantal Lovecraft - verhalen kunnen kopen. Hij was een beetje aan de prijs, maar van eerdere feestjes had ik nog wat boekenbonnen liggen.

Geannoteerd!
Yum!

Ook hebben we nog een lekkere stevige lunch gehad bij de Middelburger, een hamburgerrestaurant.

We hadden hierna nauwelijks nog behoefte aan avondeten. 

Na een dagje winkelen en een stevige lunch, hadden we niet zoveel zin meer in uit eten gaan. Dus die avond hebben we lekker thuis wat gegeten van een maaltijdsalade, kibbeling en champagne, die we nog hadden van ons jubileum-feestje. 

Met champagne en Absinthe (ook van ons feestje) kun je trouwens heerlijke cocktails maken, Death in the Afternoon. Naar een recept van Ernest Hemingway, op zijn advies moest je er in de middag 3 á 5 langzaam drinken. Wij houden het bij eentje en zijn dan tot niets meer in staat. 

Zondag

De Manteling met de verwrongen bomen.

Zondag hebben we een hele lange wandeling gemaakt. We zijn van Domburg, door de Manteling gewandeld, langs kasteel Westhove en langs Oostkapelle naar het Oranjezon gebied. Toen vonden we wel dat we een lunch hadden verdiend en die aten we bij paviljoen Aloha. Maar toen moesten we nog weer helemaal terug. De terugweg liepen we over het strand. Onze voetjes werden heerlijk gescrubd door het zand en waren poezelig zacht, toen we terugkwamen bij ons huisje.

Kasteel Westhove

Sander heeft een appje waarmee hij routes bij kan houden en we zagen dat we meer dan 16 km gelopen hadden! Dat vond ik best veel.

Lunch bij Aloha

Die middag hebben we niet veel meer gedaan en in de avond gingen we uit eten bij restaurant El Fuego, waar we genoten van een lekkere Mexicaanse maaltijd.

Voetjes scrubben

Maandag 

Maandag was ons vakantietje alweer voorbij. We ruimden wat op, aten een ontbijtje, maakten nog een korte strandwandeling en gingen toen door naar Veere, een nabijgelegen stadje. Daar slenterden we nog wat door de haven, aten een bolus, vergaapten ons aan de enorme Grote Kerk en toen was het weer tijd om naar huis te gaan. 

Een kade bij de haven. 

De Grote Kerk van Veere is echt heel groot!

Bolussen, dus...

We haalden de kinderen op bij de grootouders en gingen toen weer door naar huis. De oudste kinderen hadden ons nauwelijks gemist. Maar onze jongste was wel zo blij ons weer te zien, dat ze wel erg verdrietig werd, wanneer we even uit beeld verdwenen. 

Gelukkig was er nog de rest van de meivakantie om weer veel tijd aan elkaar te besteden.