Vakantie in Breizh - Pointe du Bile

Onze zoon op de uitkijk bij Pointe du Bile

Op de laatste dag van de vakantie was voorspeld dat het weer vooral in de middag erg slecht zou worden. Hoewel we dan geen idioten zijn, wilden we toch niet dat we al te nat zouden worden. Bovendien wilden we de volgende morgen erg vroeg vertrekken naar Nederland, dus we hadden de vrijdag nodig om alle kleren en zo weer in te pakken.

We wilden nog iets doen, maar niet te lang en te ver en toch flink vermoeiend, zodat de kids in de middag lekker kalm zouden zijn. We besloten naar Pointe du Bile te gaan. Een deel van de kust in Pennestin (Penéstin), waar we eerder die week ook al geweest waren. Dat was een wat ruiger deel van de kust, veel rotsen, weinig zand. Samen met het wat winderige (maar warme) weer van die dag, gaf dat nog een mooie wandeling met leuke foto's. 

De rotsige Atlantische kust

Stukjes breken af

 Er liep een wandelpad over de bovenkant van de rotsen en we konden uitkijken op een woeste Atlantische oceaan, die over de rotsen spatte. Het was duidelijk dat er nog met enige regelmaat brokstukken van land in zee stortten en we werden overal gewezen op de risico's van de wandeling. 

 Het ruige wandelpad

Op verschillende plekken kon je ook duidelijk zien, dat de kust vroeger veel meer in zee had gestoken dan nu. Eilandjes voor de kust, waren in vroeger tijden afgebroken, de zee spoelde nu tussen de eilandjes door, steeds meer zand en stenen meenemend natuurlijk.

 

Toen we weer terugwaren bij het begin van de wandeling, hebben we nog even over het woeste strand gelopen en onze voetjes natgemaakt.

Na afloop teruggereden naar Ar Roc'h-Bernez, waar we voor de laatste keer een crêpe hebben gegeten. En toen was het tijd om in te pakken en weg te gooien. Ondertussen viel de regen met bakken uit de hemel, niet dat we daar iets van merkten natuurlijk.