Translate

maandag 30 april 2012

Hunerwold State - I

Sander en ik hebben de goede traditie om een keer per jaar op vakantie te gaan zonder kinderen. Even een weekeindje er helemaal tussen uit. Om met elkaar te kunnen praten, zonder dat er kinderstemmetjes doorheen tetteren. Om dingen te doen die kleine kinderen helemaal niet leuk vinden (wandelen, uit eten) en vooral om heel erg lang uit te slapen. En natuurlijk om te vieren dat we al weer vijftien (15!) jaar samen zijn.

Dit jaar is onze zoon 5 en moesten we dus wachten op een moment dat de kleine man niet naar school hoefde, normaal gingen we in een weekeinde dat ons goed uitkwam, maar vanaf nu hebben we meer om rekening mee te houden. Ons oog viel dit jaar op Drenthe, we houden allebei wel van een stevige wandeling in de natuur. In Drenthe kan dat, en er is ook nog genoeg te doen op het vlak van cultuur en zo.

Het huisje, klein maar fijn

Vrijdag had onze zoon een dagje vrij van school (leraren moeten ook hun kennis op peil houden), wij laadden de auto vol met kinders, koffers en spullen en reden naar Baarn. Daar lieten we de kids achter bij de ouders van Sander. We werden redelijk ferm uitgezwaaid door de kids en we zoefden naar Drenthe. Bij Amersfoort werden we teruggeroepen, omdat we de kinderstoeltjes niet uit de auto hebben gehaald. Met een uur vertraging zoefden we daarna in een keer door naar Drenthe.

Sander, in zijn natuurlijke habitat

In het redelijk geïsoleerd liggende Hunerwold State hebben we de spullen gedropt, waarna we doorgingen naar Appelscha in Friesland. We reden rond op smalle weggetjes, zonder verlichting. De lokale bevolking vond dat we hopeloos voorzichtig reden en haalde ons geïrriteerd in, maar wij hadden nog kinderen om naar terug te keren, dus we bleven voorzichtig rijden. Die avond aten we in het kleine restaurant dat bij het parkje hoorde, niet heel bijzonder, maar smakelijk.
later die avond met ronde buikjes en een glaasje wijn in bed TV gekeken. Noem ons saai, maar beter wordt het soms niet. Wat ook bijdroeg aan de feestvreugde was natuurlijk dat ik Sander twee stripjes cadeau had gedaan, waar we lekker in konden lezen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten