Traditioneel worden Catherine en Heathcliff beschreven als antagonisten of anti-helden in het verhaal. Het hangt soms van de criticus af wie de meeste blaam voor al het drama en leed moet dragen. Is het Heathcliff, die te veel blijft hangen in agressie en wraakgevoelens jegens alles en iedereen die hem ooit heeft dwarsgezeten? Of is het Catherine, die altijd gewend is om haar eigen zin te krijgen in alles, en ook alles op alles zal zetten om haar zin te krijgen.
Toen kwam ik een essay tegen, dat alles in een ander licht plaatste en een derde antagonist aanwees, de huishoudster Ellen 'Nelly' Dean. Deze vrouw vertelt het verhaal aan de verteller Lockwood. Van Lockwood wordt in de eerste alinea al duidelijk dat hij niet bijzonder scherpzinnig is.
Deze vrouw groeide op met Catherine en Heathcliff, maar behoorde altijd tot een duidelijk lagere klasse dan hen. Zij was echter ambitieus en deed alles in haar macht om een machtige, invloedrijke positie te verwerven bij Catherine of iemand anders. Om die ambitie te verwezenlijken heeft zij veel van het plot in gang gezet of in gang gehouden. Op de juiste momenten deed zij niets, of verraadde zij mensen die aan haar zorg waren toevertrouwd, om haar eigen doel te verwezenlijken, een makkelijk baantje in het hart van een familie.
Zij vertelt dit alles aan Lockwood die meestal te moe, te geschrokken, te ziek of te dom is om in te zien dat Nelly Dean hem leugens voorzet of wel een hele mooi spin op haar eigen rol zet. Met dit commentaar in het achterhoofd, wil ik het verhaal nog eens doorlezen.
hmmm inderdaad tijd om nog een keer te herlezen!
BeantwoordenVerwijderenalles goed bij jullie? hier wel gelukkig..
groetjes
Saskia